Sürecin en başında bahsettiğimiz bu anlama, en uygununu bulma ve tekrar etmeyi bir süreç haline getirelim.

Tasarım asla düz bir süreç değildir adımlar birbirini tekrar eder, hiçbir zaman bitmez ama her zaman empati kurma ile başlar.

Ürününüzü ne kadar iyi bilirseniz bilin, son kullanıcının onu nasıl kullandığını bilmediğiniz sürece başarıya ulaşamazsınız, ilk adım bolca araştırma yapmakla geçer.

Tasarım problem çözme işidir ve ancak empati kurduktan sonra ancak problemi tanımlayabilirsiniz. Kullanıcılar ile empati kurabildikten sonra elinizde değer yaratacak gerçek problemleriniz olacak.

Problemler var elimizde ne yapacağız, mümkün olduğunca fazla çözüm geliştireceğiz, farklı düşünme yöntemlerini kullanarak fikir geliştireceğiz. Fikir geliştirme adımı bolca saçma ve işe yarar fikir geliştirmekle geçer, kaliteye değil sayıya odaklandığımız tek adımdır, kendimizi özgür bırakırız.

Yeterli sayıda fikrimiz çözümümüz olduktan sonra sıra onları elemeye geliyor. Önce kendimiz eliyoruz, sonra ise tekrar insanlara, kullanıcılara dönüyoruz. Mimarların bir sözü vardır: "Maket asla yalan söylemez". Size mükemmel gelen bir fikri prototiplediğiniz de hiç de kullanışlı olmadığını görebilirsiniz

veya siz göremezsiniz, kullanıcılarınıza gidip test ederek görebilirsiniz. Bir mühendisseniz bir motor geliştirdiniz diyelim ki sizin için prototipin amacı o motoru çalıştırmaktır, ancak biz tasarımcılar prototipi mevcut hataları görmek ve test etmek için kullanırız.

Adımlara geçmeden önce tekrar etmekte fayda var, tasarım linear değildir. Bazen elinizde hiçbir şey olmadan başlarsınız, bazen elinizde bir fikir vardır ve prototip yapıp test edersiniz, belki kullanıcılarınıza danışırsınız.